Mascha Furth
Na het vwo wilde ik een studie volgen in een exacte richting. Om die reden schreef ik mij in aan de TU Delft. Tijdens het eerste jaar had ik echter vooral interesse in de manier waarop de docenten de stof presenteerden, en in het vak Ergonomie waar onder andere de leesbaarheid van gebruiksaanwijzingen werd behandeld. Ik besloot daarom na een jaar te switchen naar Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam.
Op de UvA was ik al gauw gegrepen door de Taalbeheersing, Argumentatietheorie en Retorica. Daarbij was aandacht voor communicatie, voor anderen overtuigen in discussie en debat, en voor verschillende vormen van communiceren, zoals tussen overheid en burgers, en tussen artsen en patiënten. Bij de argumentatietheorie trof ik bovendien schematische structuren en logica, wat aan mijn ‘exacte’ hart sneller deed kloppen. De keuze voor deze specialisatie was dan ook gauw gemaakt.
Na mijn studie wilde ik het liefst werken in mijn eigen vak. Een vervolg in de wetenschap of het onderwijs lag daarom voor de hand. Dat ik zo veel met juristen zou gaan werken, kon ik echter niet vermoeden. Toch ben ik gecharmeerd geraakt van de juridische praktijk, van het spel van tussen opponerende partijen en het systeem van de wet. Ik doe mijn werk dan ook elke dag weer met heel veel plezier. Voor mij is het mooiste moment als ik zie dat bij cursisten het kwartje valt: als mijn input ertoe leidt dat cursisten meer inzicht krijgen in hun eigen communicatie en hoe ze die kunnen verbeteren, kunnen aanscherpen. Deelnemers die zich inschrijven om ‘hun messen te slijpen’ zijn bij mij aan het goede adres.